Witte wijn

1. Hoe witte wijn wordt gemaakt

Wanneer de oogst in de kelder aankomt, worden de druiventrossen (wit of rood) ontsteeld, d.w.z. de pitten worden van de steeltjes verwijderd. Vervolgens worden de druiven gekneusd. De druiven worden lichtjes gekneusd om het sap vrij te maken. Daarna gaan ze rechtstreeks in een pers.

Dan begint het vaten, een essentiële fase in het bepalen van het karakter van de wijn. Het sap van de pers wordt in een bezinktank gepompt. De most die uit de pers komt, wordt vervolgens in een vat gedaan om de most te laten bezinken. De deeltjes die het sap troebel maken, vallen naar de bodem van de bezinktank, en het heldere sap wordt dan gerecupereerd om in gistingstanks of vaten te worden gedaan.

De gistingsperiode om alcoholische gisting te verkrijgen duurt twee weken tot anderhalve maand voor een droge witte wijn. Voor een zoete wijn is het veel langer en kan het meerdere maanden duren.

Daarna rijpt de wijn, behalve in het geval van primeurwijnen. Voordat de wijn wordt gebotteld, ondergaat hij een aantal bewerkingen om zijn kwaliteiten te bevestigen en zijn unieke karakter te behouden. Hij kan worden gefilterd om hem zijn volle schittering te geven.

Appellaties Blenden is ook een belangrijke fase in het leven van een wijn. Bij wijnen waar meer dan één druivensoort is toegestaan, bestaat de blend uit verschillende soorten druiven. De wijn wordt dan gebotteld, zodat wijnliefhebbers hem kunnen laten rijpen in hun eigen wijnkelder.

2. Zoete of stroperige wijnen

Naast de langere vatperiode worden zoete tot likeurachtige wijnen geproduceerd met verschillende methodes, die al dan niet gecombineerd kunnen worden. Deze omvatten late oogst, waarbij de druiven aan de wijnstok worden gelaten om de suiker te concentreren onder invloed van de zon. Passerillage is een techniek waarbij het water uit de druiven verdampt wordt na de oogst. In bepaalde terroirs maken de klimatologische omstandigheden het mogelijk om edelrot in de druiven te krijgen. Dit is de techniek die gebruikt wordt om Sauternes, Monbazillac en bepaalde Loirewijnen zoals Coteaux du Layon Chaume te maken. Tot slot kan suikerconcentratie worden bereikt door koude persing. Wanneer de druiven gekoeld worden, blijven de bevroren watervlokken binnenin achter en komt enkel het zoetste sap vrij wanneer de druiven geperst worden. Deze techniek maakt het mogelijk om zoete wijn te produceren in regio's waar de klimatologische omstandigheden dit niet zouden toelaten, maar de aroma's worden gewijzigd.

3. Witte wijndruivenrassen

Er worden veel verschillende druivensoorten gebruikt om witte wijn te maken. De gebruikte druiven kunnen wit of rood met wit vruchtvlees zijn, waarbij alleen het witte sap wordt gebruikt om de wijn te maken. Maceratie, dat rode wijnen hun kleur geeft, is een stadium dat niet bestaat bij de productie van witte wijnen. Tot de meest gebruikte witte druivensoorten behoren Chardonnay B uit de Bourgogne en Sauvignon B, die nu op grote schaal wordt verbouwd in Frankrijk, de Verenigde Staten en Zuid-Afrika. De wijngaarden van de Elzas gebruiken een druivenras dat gewend is aan strenge klimatologische omstandigheden: riesling B. Andere druivenrassen zijn Chenin B in de Loirevallei, Viognier in de Rhônevallei, Grenache blanc en Sémillon B in de Bordeauxstreek, Maccabeu B in Spanje en in de regio's Languedoc en Roussillon, en Ugni blanc in Italië, om er maar een paar te noemen. Zoals eerder vermeld, worden bepaalde druivensoorten met roze of rode schillen ook gebruikt om witte wijn te maken: gewurztraminer, pinot noir, enz.

4. Witte wijngebieden

De belangrijkste productiegebieden van witte wijn zijn deels afhankelijk van de gewoonten van de consument. In Zuid-Afrika, Australië en de Verenigde Staten wordt witte wijn bijvoorbeeld vaker gedronken dan rode of rosé. Als gevolg daarvan zijn wijnproducerende regio's vaker gericht op de productie van witte wijn. Als exporteur is Frankrijk de uitzondering, met een zeer klein aandeel in de consumptie van witte wijn, maar het heeft niettemin een aantal zeer grote witte wijn producerende regio's. Naast Champagne produceren de Loirevallei, de Elzas en de Jura witte wijnen met een uitstekende reputatie. Appellaties Maar ook de Bordeaux en Bourgogne hebben witte wijnen die bekend staan om hun kwaliteit: Sauternes, Barsac, Chablis, Meursault, enz.

5. Enkele legendarische witte wijnen

Het is zonder twijfel de Sauternes-wijn Château Yquem die figureert in het pantheon van beroemde wijnen. Dit huis van uitmuntendheid gaat zelfs zo ver dat het oogsten opoffert om zijn reputatie niet te schaden en soms bepaalde jaargangen weglaat, zoals 1974 of 1992. Dit is echter een zoete wijn. Bij de droge witte wijnen is er niet zo'n uitgesproken suprematie in termen van reputatie, maar enkele namen schieten me vaak te binnen als we aan uitstekende witte wijnen denken: Château Laville Haut Brion in Pessac-Léognan, Beaune Premier Cru Clos des Mouches of Montrachet Marquis Laguiche van Domaine Joseph Drouhin, Château Grillet in de Rhônevallei of La Coulée de Serrant in de Loirevallei.

6. Witte wijn en combinaties

Het combineren van witte wijnen is opnieuw vooral een kwestie van smaak en respect voor de basisregels, de rest komt voort uit ervaring en persoonlijke keuze. Het is echter duidelijk dat een zoete, stroperige wijn niet bij dezelfde gerechten past als een droge witte wijn. De eerste kan worden gedronken als aperitief, bij foie gras, kreeft, blauwaderkaas of bij bepaalde desserts. Droge witte wijnen passen goed bij niet-vette, gegrilde of gemarineerde vis of wit vlees. Sommige witte wijnen kunnen worden gebruikt bij bepaalde gerechten die moeilijk te combineren zijn, zoals soepen, salades of eieren. In dit geval worden droge witte wijnen met verschillende zuurtegraden en rijkdom gebruikt om de verandering die bepaalde voedingsmiddelen in de mond veroorzaken te compenseren.