Rosé wijn

1. Roséwijn maken

Het produceren van een evenwichtige rosé is het hoogtepunt van een delicaat proces, waarbij beheersing van de verschillende productiefasen essentieel is om een wijn te verkrijgen die zowel fruitig als aromatisch is, maar zonder tannine. Het is dit evenwicht dat roséwijnen zo'n succes heeft gemaakt, omdat ze eerder werden geproduceerd dan witte of rode wijnen. De selectie van percelen is een van de sleutels tot het succes van een rosé cru.

Wanneer de oogst in de kelder aankomt, worden de druiven ontsteeld, d.w.z. van hun steeltjes ontdaan. Daarna worden ze gekneusd om het sap te laten ontsnappen.

Er zijn dan twee opties: maceratie (of bloeden) en directe persing, waarbij de laatste techniek steeds vaker wordt gebruikt voor moderne rosés.

Voor de maceratie wordt de most die verkregen is na het pletten en ontstenen, d.w.z. een combinatie van vaste en vloeibare elementen, in kuipen gedaan. De maceratie duurt slechts een paar uur bij een lage temperatuur. Het beheersen van deze maceratieperiode is de sleutel tot het produceren van een karaktervolle wijn, zonder de tannines die rode wijnen, afkomstig van dezelfde druivensoorten, kenmerken. De pigmenten in de druivenschillen geven het sap zijn roze tint. Het sap wordt vervolgens gerecupereerd door te persen of door gebruik te maken van zogenaamde technische vaten, die toelaten om het vloeibare deel van de most in grote hoeveelheden te extraheren. Roséwijnen geproduceerd door maceratie hebben een diepe kleur.

Directe persing is momenteel meer in lijn met de smaak van de consument voor lichter gekleurde, levendigere wijnen. Hierbij worden de druiventrossen die in de kelder aankomen na het plukken direct naar de pers gebracht.

Het sap dat verkregen wordt door directe persing of korte maceratie gaat vervolgens in een bezinkvat om te klaren. De deeltjes in het sap vallen naar de bodem van het vat en dit "slib" wordt dan gescheiden van het sap. Het sap ondergaat dan een alcoholische gisting. Dit wordt gevolgd door een relatief korte rijpingsperiode, waarin de geklaarde en gestabiliseerde wijn een aantal bewerkingen ondergaat om zijn kwaliteiten te bevestigen.

2. Rode wijn en witte wijn maken geen rosé wijn

De algemene misvatting dat roséwijn een mengsel is van rode en witte wijn wordt nu gelukkig door de overgrote meerderheid van de consumenten verworpen. Onder druk van bepaalde industriëlen heeft de Europese Unie echter een ontwerpverordening aangenomen die toestaat dat dergelijke mengsels roséwijn worden genoemd, zoals gebruikelijk is in Zuid-Afrika en Australië. De meeste betrokken Europese wijnboeren waren fel gekant tegen een dergelijke oplossing, om de kwaliteit en de reputatie te behouden van een wijn waarvan ze de kwaliteit al meer dan tien jaar probeerden te verbeteren. Het is duidelijk dat de 'rosés' die op deze manier worden verkregen niets anders zijn dan producten van slechte kwaliteit die kunnen worden gebruikt om slechte productie te verkopen dankzij deze feestelijkere presentatie van de wijn. Dergelijke voorschriften zijn niet langer relevant.

Het is echter interessant om op te merken dat de belangrijkste uitzondering op dit verbod op mengen Champagnewijn betreft. Chardonnay kan gemengd worden met Pinot Noir of Pinot Meunier om rosé Champagne te maken. De resulterende blend ondergaat echter een nieuwe gistingsfase die specifiek is voor Champagne, zodat rosé Champagne niet zomaar een blend is van eindproducten, maar een wijn met een specifiek productieproces.

3. Druivensoorten, regio's en beroemde roséwijn crus

Voor roséwijnen worden dezelfde druivensoorten gebruikt als voor rode wijn. Er is aangetoond dat de rosékleur van de wijn niet afkomstig is van een bepaalde druivensoort, maar van de manier waarop deze in de wijnmakerij wordt verwerkt. In de grote roséstreek van de Provence worden echter vooral Tibouren, Carigan, Grenache noir, Cinsault, Syrah en Mourvèdre gebruikt.

Appellaties Driekwart van de Franse roséproductie is geconcentreerd in de Provence, met paradepaardjes als Bandol en Coteaux d'Aix-en-Provence. Bepaalde landgoederen in het bijzonder schitteren in deze regio, zoals Château d'Esclans, Château Pibarnon, Domaine d'Ott en Château Bellet.

Corsica produceert ook roséwijnen van topkwaliteit.Appellatie Minder bekend om deze kleur, bieden andere grote Franse wijngebieden roséwijnen van uitstekende kwaliteit. Dit zijn onder andere de Bordeauxstreek, Anjou in de Loirevallei en Tavel in de Rhônevallei.

4. Rosé wijn en combinaties

Roséwijn is een vaak feestelijke wijn die gekoeld kan worden gedronken als aperitief of bij warme of koude voorgerechten. Hij past ook goed bij het hoofdgerecht of gegrild vlees. Sommige complexere rosés kunnen echter worden gedronken bij vis zoals rode mul of uitgebreidere gerechten.