Médoc

Deze regio ligt aan de linkeroever van de Gironde, meer bepaald waar deze rivier in het noorden uitmondt in de Atlantische Oceaan en een schiereiland vormt, of meer schematisch gezegd tussen Bordeaux en de punt ervan. Soms wordt er een noord-zuidas onderscheiden ("Bas-Médoc/Haut-Médoc"), waarbij het noorden van de regio een historisch prestigieus gebied is, dat historisch gezien als enige overeenkwam met de benaming "Médoc". Er wordt ook nog onderscheid gemaakt tussen de Landes du Médoc, het continentale deel, en de wijnbouwende Médoc, aan de kust, waar de essentie van de Médoc-wijn wordt geproduceerd. De AOC "Médoc" strekt zich dus uit over 5.800 ha, en de wijnbouw is er een bloeiende en historische cultuur: er wordt jaarlijks tot 285.000 hectoliter rode Médoc-wijn geproduceerd. 

Het gebied vanAppellatie omvat de drie bodemtypes van de Médoc: grind uit de Garonne, grind uit de Pyreneeën en klei-kalkbodems. Gezien de enorme omvang vanAppellatie worden deze terroirs gekenmerkt door een extreme verscheidenheid. De wijnen worden voornamelijk gemaakt van de druivensoorten Merlot noir en Cabernet-sauvignon, aangevuld met kleinere hoeveelheden Cabernet franc, Carmenère, Petit Verdot, Cot of Malbec.

De Médoc is trouwens al sinds de Romeinse oudheid een wijnstreek, die toen al bekend stond om zijn handel in wijn en barnsteen in het hele rijk. De middeleeuwen droegen bij aan zijn bekendheid als religieuze en culturele pelgrimsroute, een gastvrij en welvarend gebied dat reizigers op weg naar Santiago de Compostella doorkruisten, zonder te vergeten te genieten van de nog steeds beroemde wijn. Deze gouden eeuw bereikte een hoogtepunt in de 18e en 19e eeuw, toen wijnen verschenen die sindsdien legendarisch zijn gebleven: château Labadie en château Lafitte (haut médoc en wijn gaan heel goed samen!) maakten veel indruk op de Wereldtentoonstelling van 1855. Andere grote wijnen die sindsdien zijn verschenen, zijn de wijnen van Château de By en de wijngaard van Poitevin, die qua kwaliteit niet onderdoen voor deze wijnen die hun stempel op de geschiedenis hebben gedrukt. 

Het Médoc, een gebied bezaaid met Gallo-Romeinse wijngaarden die getuigen van een rijk economisch verleden, kreeg in de jaren zestig een tweede adem dankzij Noord-Afrika. In die tijd vestigden enkele repatrianten zich op bepaalde wijngaarden die na grote financiële crises braak lagen. Gewapend met een sterke wil brachten ze de Médoc-bewoners nieuw enthousiasme en bliezen ze een deel van de wijnstreek nieuw leven in met behulp van nieuwe teeltmethoden en geheimen van de wijnbereiding.Appellatie Contrôlée Médoc, toegekend bij decreet van 14 november 1936, is vandaag de dag de grootste in de Médoc-streek.

Als we ons aan de letter van de wet houden, komen de acht Appellaties van de Médoc (van de Jalle de Blanquefort ten noorden van de agglomeratie Bordeaux tot bijna aan de Pointe de Grave) in aanmerking voorAppellatie . Maar deze appellatie heeft ook een specifiek gebied, gelegen in het noorden van het schiereiland, waar uitsluitend wijnen van deze Appellatie worden geproduceerd. In de praktijk zien we dat de wijnen van de Médoc voor het overgrote deel afkomstig zijn uit het noorden van het schiereiland. Onder deze verschillende cru's zijn vooral Château d'Escurac, Château Haut-Maurac en Château La Tour de By zeer gewaardeerd.

Een grote wijn ontstaat nooit toevallig, maar meestal door een combinatie van ideale geografische en meteorologische omstandigheden en unieke vakkennis. Dat is hier zeker het geval, want de Médoc ligt op een zeer gunstige geografische locatie, waar ook de wijnen van Bordeaux, de grote naburige stad, van profiteren. Het klimaat in Zuid-Frankrijk is een van de beste ter wereld voor de wijnbouw: veel zon, een gematigde maar voldoende vochtigheid voor de goede ontwikkeling van veel planten, lange en warme zomers en een zachtere maand september zijn allemaal essentiële elementen voor de goede ontwikkeling van de druiven, die zich tijdens het warme seizoen volzuigen met smaken zonder te verwelken door overmatige hitte. 

De Médoc heeft ook een uitzonderlijke ondergrond, die al in de oudheid werd opgemerkt en bewonderd, bestaande uit grindheuvels die geschikt zijn voor de wijnbouw en die sindsdien nog verder zijn geoptimaliseerd door het droogleggen van bepaalde moerassen en door het werk van de wijnbouwers sinds 2000 jaar, die deze vruchtbare grond voeden en onderhouden met als doel de kwaliteit van de wijnen steeds verder te verbeteren. Het resultaat is een unieke en verrassende smaak: intense tannines die tot uiting komen in een evenwichtige en gestructureerde wijn, die vooral wordt gekenmerkt door zijn kracht, maar niettemin vol van smaak is. Ze rijpen gedurende 5 tot 10 jaar om te voorkomen dat ze te tanninerijk zijn wanneer ze jong zijn. Er moet echter worden opgemerkt dat er in de Médoc ook wijnen te vinden zijn die afkomstig zijn van klei-kalkbodems met een ander karakter: fijn, elegant en subtiel, en in tegenstelling tot hun grindachtige tegenhangers kunnen ze zelfs jong worden gedronken.