Pomerol

Pomerol: gemeente en landschappen :

De gemeente Pomerol grenst in het westen aan Saint-Emilion en in het oosten aan Fronsac. Het is ongebruikelijk omdat het geen centraal dorp heeft, afgezien van een kerk. De verspreide nederzettingen bestaan voornamelijk uit huizen van wijnboeren. Er zijn maar weinig herenhuizen met zogenaamde "cossue" architectuur. Appellatie PomerolPomerol, 785 hectare in totaal, grenst een beetje aan de gemeente Libourne. Pomerol of een uitzonderlijk terroir: De geologische geschiedenis van dit terroir is nauw verbonden met die van de rivier de Isle. In de loop der eeuwen heeft deze rivier grind en kiezels geaccumuleerd, georganiseerd in terrassen afgewisseld met dunne kleilagen. Aan deze opeenstapeling is de "crasse de fer" toegevoegd, een soort ijzerhoudende zandsteen gevormd uit zand dat door de wind wordt meegevoerd. Deze elementen geven aanleiding tot een veelheid aan combinaties en wijnen: - Het mengsel van diep grind met verschillende gradaties klei produceert ronde, zijdeachtige wijnen. - Fijner grind gemengd met zand en een beetje klei produceert wijnen die langer nodig hebben om zich te ontwikkelen. Appellatie - Ten zuiden van bevat het grind een beetje kalksteen en helemaal geen klei. De resulterende wijnen zijn droger en staan dichter bij St Emilion.Appellatie In blinde proeverijen komen ze heel dicht in de buurt van het vlaggenschip van: Chateau Petrus. - In het westen is de bodem kiezelhoudend grind met veel zand en een hoog gehalte aan mineralen en klei. De Pomerols hier zijn lichter en prachtig om de eerste jaren te drinken. Naast de samenstelling van de bodem moeten we ook rekening houden met de diepte van de grondwaterspiegel: hoe groter de diepte, hoe geconcentreerder de aroma's, en de dichtheid van de "Crasse de fer": hoe groter de dichtheid, hoe uitzonderlijker het terroir. De nuances komen dus voort uit de complexiteit van de bodem. De druivenrassen die in de wijngaarden van Pomerol worden verbouwd zijn voornamelijk merlot, in mindere mate gevolgd door cabernet franc (of sauvignon) en malbec.

Pomerol en zijn grote namen:

Een van de grote kenmerken van de Pomerol-wijnen is dat ze nooit geclassificeerd zijn, waardoor de sociale cohesie bewaard is gebleven. Desondanks is er één wijn die universeel erkend wordt als zijnde superieur aan de rest: Chateau Petrus en zijn beroemde 'kleiknoopsgat'. Eeuwige top van de piramide! Maar op de hellingen van het bouwwerk schitteren wijnen die tot de allergrootsten blijven behoren. L'Evangile, Trotanoy, Lafleur, Vieux-Chateau-Certan, La Conseillante, Petit-Village, Certan de Mays en Lafleur-Petrus zijn slechts enkele voorbeelden...

Pomerol Bordeaux: een uniek merk

In Pomerolwijn vinden we de Médoc met zijn finesse en boeket, Saint-Emilion met zijn structuur en kleur, en Bourgogne met zijn rondheid en jovialiteit. Het is hen, maar bovenal is het zichzelf, en deelt met geen ander zijn diepe, donkere smaak met toetsen van truffel en zijn fluweelzachte kracht. De kwaliteit is vrij constant, zelfs in slechte jaren. Dit zijn lang houdbare wijnen. Een van hun meest originele kenmerken is hun uitstekende rijping: na vijf jaar hebben ze al de perfectie van de rijping bereikt. Het is daarom aan te raden om de Rode wijnen uit Pomerol tussen vijf en twaalf jaar oud, bij een ideale temperatuur van 17°C, in combinatie met vrij rijke gerechten.